Bieten

Doet U dat ook weleens? Na het eten op internet kijken hoe gezond Uw eten wel niet was? Wanneer ik groente, fruit of één of ander obscuur graan als quinoa (eigenlijk een zaad) eet, dan wordt mijn feestvreugde extra verhoogd bij het lezen van al die gezondheidsbevorderende eigenschappen die ik mezelf heb gegund. Ik vind rode bieten zalig en dat ze dan ook nog allerlei anti-oxidanten bevatten, mijn immuunsysteem bevorderen en als klap op de vuurpijl ook een positieve werking op het zenuwstelsel hebben, maakt het helemaal fijn. Het maakt me dan niet eens meer zoveel uit wat de positieve werking op dat zenuwstelsel precies inhoudt. Waarschijnlijk hebben rode bietjes een gunstig effect op het zenuwstelsel omdat ze kankerbestrijdend zijn of omdat ze aards zijn waardoor we onze zenuwen beter onder controle kunnen houden. Zet de biet ons wellicht met beide benen op de grond? Het zal wel zo’n hele logische uitleg zijn. Een kind kan de was doen. Daar hoef je echt niet al te lang over na te denken.

Het spreekt vanzelf dat ik slechts bij het vermoeden gezond te hebben gegeten, op onderzoek uitga. Ik ben natuurlijk niet zo stom om eerst een cinnamon bun (een hevig gesuikerd wit broodje in een spiraalvorm met heel veel kaneel en een enkele verdwaalde rozijn) te eten en daarna ook nog eens via Wikipedia te vernemen dat teveel suiker niet goed voor de mens is. Ik geniet van de zoetigheden die ik eet en daarmee is het klaar.

Om te voorkomen dat ik zelf op een cinnamon bun ga lijken, mag ik maar één cinnamon bun per week. Afgelopen week heb ik dat voor mezelf een beetje verpest. Ik kon mezelf niet beheersen en had het broodje al op voordat ik thuis was. Klappertandend van de kou liep ik te graaisnoepen uit het zakje. Die ene rozijn waarmee mijn broodje verrijkt was, viel door mijn eigen stomme gulzigheid op de grond. De suiker bungelde onaantrekkelijk aan mijn kin. Tot overmaat van ramp scheurde de onderkant van mijn papieren zak met boodschappen kapot en moest ik mijn aandacht dus verdelen tussen het broodje en de over de straat stuiterende peren. Wat een gedoe en dat terwijl uitgestelde behoeftebevrediging zo heerlijk kan zijn. Nu verwacht U natuurlijk het recept voor cinnamon buns maar die heb ik nog nooit zelf gebakken. Nee, ik geef U een gerecht met bietjes.
Gisteren maakte ik een salade met bieten en couscous die ik erg lekker vond. Ik deel hem met U zodat ook U al die heerlijke gezondheidsvoordelen van de biet kunt ervaren. U heeft misschien wel zin in wat licht verteerbaars alvorens de Christmas pudding en hertenbiefstukken U weer om de oren zullen vliegen. Het recept is afkomstig uit het kookboek “Fresh” van Annabel Langbein. Ik heb de hoeveelheden echter wat aangepast.

3 bietjes, gekookt, en in blokjes van ongeveer 1 cm gesneden. Geen voorgekookte bieten kopen hoor. De voorgekookte biet is net zo treurig als de nepkerstboom die inclusief kerstballen elk jaar weer van zolder wordt gehaald en als een paraplu wordt uitgeklapt. Gun Uzelf nou gewoon die gezellige groene bietenbladeren die uit de boodschappentas pieken. En een echte dennenboom.
2 el olijfolie
370 gr couscous
geraspte schil van 1 citroen
3 bosuitjes, in dunne ringetjes
3 stengels bleekselderij, in dunne plakjes
100 gr feta, verkruimeld
10 g muntblaadjes of korianderblaadjes (ik koos voor koriander)
4 el citroensap
50 gr geschaafde amandelen, geroosterd
4 el pistachenootjes, gehakt

Meng de olijfolie door de bietjes en voeg zout en peper naar smaak toe. Meng in een andere kom de couscous met de geraspte citroenschil, 1 theelepel zout en 500 ml kokend water. Laat 10 minuten staan en roer de couscous dan los met een vork. Meng er de bosui, bleekselderij, feta, munt- of korianderblaadjes en het citroensap door. Schep de couscous in een schaal en strooi er de amandelen, pistachenootjes en de bietjes over.